* NSP 2011 VERSION 1.0 by Sheridans

در سال 1971 استیو مك كوئین (Steve McQueen) نقش یك مسابقه دهنده سالخورده به نام دلانی (Delaney) را بازی می كرد كه در بالای دره ها و پرتگاه ها رانندگی می كرد. پس از یك تصادف و یك سال دوری از مسابقه، او باز هم تلاش می كند كه مسابقه دهد. این فیلم نشان می داد كه چطور باید كاملا روی تمام پیچ ها و مسیرها دقت و تمركز كنید تا مبادا جان خود را از دست دهید. بازی های مسابقه ای (Racing) زیادی وجود دارند. از فیزیك واقعی Forza Motorsport 3 گرفته تا ماشین های واقعی Gran Turismo و بعضی مسابقات نرم و روان تر در Grid. تمام این بازی ها سعی دارند خیلی واقعی باشند و با سرعت واقعی پیش بروند. EA و Slightly Mad Studios این بار كار متفاوتی كرده اند. آن ها استانداردهای مسابقات واقعی را نگه داشته و یك بازی شبیه سازی خلق كرده اند و در كنار آن هیجان و لذتی غیر واقعی و یا به قولی اغراق شده هم به آن اضافه كرده اند. اگر بخواهید، می توانید با این بازی مثل یك عنوان Arcade همانند بقیه Need for Speedها رفتار كنید. فقط كافی است درجه سختی را پایین آورید و قسمت Driving Assist را فعال كنید و می توانید تمام لذت مسابقه با یك ماشین را مثل Mazda بدون تصادف تجربه كنید. اما این یك مسابقه واقعی نیست، درست است؟ Shift 2 هنوز هم المان های قبل مثل: Experience Point ،Leveling Badge و ... را حفظ كرده است. بگذارید در مورد شبیه سازی بودن آن بحث كنیم.

اینبار قسمتی كاملا شبیه سازی شده وجود دارد كه تلنگری به Forza و Gran Turismo می زند. آسیب پذیری كامل ماشین ها اینبار عالی است که هم تاثیر بصری دارد و هم تاثیر فیزیكی روی ماشین. هوش مصنوعی سایر رقبا بسیار بالا رفته و شما برای هر مسابقه باید تنظیمات خاصی را روی ماشین خود پیاده كنید. بازی چنین پیشرفت هایی داشته، ولی بزرگترین نوآوری Shift 2 دوربین كلاه ایمنی آن است كه شما واقعا در سر راننده قرار می گیرید و حتی می توانید بدن خود را ببینید و نمای كامل داخل كابین را نظاره كنید. این دوربین به درد هر كسی نمی خورد. این نما متفاوت و ترسناك است و زمان می برد تا به آن عادت كنید. این دوربین شما را مجبور می كند به همه چیز توجه كرده و می توانید ترس واقعی سریع رفتن با یك ماشین را تجربه كنید. این نما فقط یك تغییر در زاویه دید نیست. وقتی به یك پیچ نزدیك می شوید، دوربین به آرامی به سمت پیچ حركت می كند و مسیر درستی از راندن را نشان می دهد. وقتی روی خط اصلی جاده قرار گرفتید، دوربین دوباره به آرامی مستقیم می شود. وقتی با سرعت زیاد حرکت کنید، دوربین افكت Blur ایجاد می كند كه این یك شبیه ساز واقعی است و وقتی راننده با سرعت زیاد حركت می كند، همه چیز به ماتی می رود. این خیلی عالی و بسیار هیجانی است، به طوری كه فكر می كنید در حال كور شدن هستید. این در حالیست كه از سرعت بالای خود روی Speedmeter به هیجان آمده اید، ممكن است ناگهان كسی از شما سبقت بگیرد، پس تمركز كنید.

Experience Point اینبار هم وجود دارد و شما تقریبا برای هر كاری (اول شدن در یك مسابقه تا خرید تجهیزات مختلف) كمی تجربه كسب می كنید. شما می توانید در بخش Autolog همانند Need for Speed در بخش مسابقات زمانی XP به دست بیاورید. نسخه اول این بازی عنوان خوبی بود، ولی Slightly Mad Studio سعی كرده در نسخه دوم چندین نكته كلیدی را ارتقاء دهد. سیستم جدید Tuning هم وجود دارد كه می توانید ماشینتان را هر طور كه دوست دارید Tune كنید و آن را ارتقاء دهید و حتی از ماشینتان عكس گرفته و برای فروش به صورت آنلاین برای آن تبلیغ كنید. موضوع جالب دیگر، استفاده از قهرمانان رانندگی واقعی است كه در حقیقت Boss Fightهای بازی هستند! شما با شكست آن ها ماشینشان را صاحب می شوید و امتیاز بالایی كسب می كنید. در منوی بازی بخشی به نام Driver Duel Championship وجود دارد كه هم به صورت آنلاین قابل بازی است و هم به صورت آفلاین كه می توانید در آن با ماشین خود با دیگران دوئل كنید. متاسفانه چیز زیادی از این بخش نمایش داده نشده است. Store و یا همان فروشگاه بازی مضامین زیادی (از ماشین های مختلف گرفته تا Time-Saverها) دارد. Shift 2 به نظر وسیع می آید، البته EA خودش اعتراف كرده كه تعداد ماشین های این بازی هم اندازه سایر رقبای آن نیست. تهیه كننده بازی می گوید: "این سبك خاص ما است. ما نمی خواهیم یك Simulation Sandbox بسازیم، ولی بازی همچنان بر مبنای قوانین و فیزیك واقعی است. نقطه مقابل ما Gran Turismo است، پس نیازی به مقایسه نیست، چون اصلا شباهتی در مقایسه وجود ندارد. این یك بازی ویدئویی است كه شما باید با كنترل آن را بازی كنید، این چیزی است كه ما از یك بازی می خواهیم". Shift 2 به نظر بازی بسیار خوبی است كه سعی دارد با نوآوری های فراوان، سبكی خاص برای خود درست كند. هر قشری از بازیكن ها می توانند از این بازی لذت ببرند، چه آن هایی كه از سبك Arcade سنتی سری Need for Speed خوششان می آید و چه طرفداران مسابقات شبیه سازی.

ستودیوی Crytek با Far Cry نشان داد که از نظر تكنیكی حرف های بسیاری برای گفتن دارد. در میان برترین بازی های FPS دهه گذشته، نام دو بازی آن ها یعنی Far Cry و Crysis به چشم می خورد، اما Crytek همیشه روی PC كار كرده و اینبار آن ها با نسخه سوم موتور قدرتمند خود یعنی CryEngine 3 نسخه دوم Crysis را علاوه بر PC روی كنسول ها هم عرضه كرده اند كه قصد داریم به بررسی آن بپردازیم.

داستان

بازی سه سال بعد از ماجرای نسخه قبل اتفاق می افتد. بیشتر شهرهای بزرگ دنیا مورد حمله بیگانگان فضایی قرار گرفته اند و یكی از بزرگترین حملات در شهر نیویورك انجام شده است. تقریباً تمام مردم نیویورك از این شهر فرار می كنند و سرانجام تعداد خیلی كمی از آن ها باقی می مانند. ارتش توانایی مبارزه با سلاح های پیشرفته بیگانگان را ندارد و از طرفی گروهی به نام Crynet قصد دارند از فرصت استفاده كرده و كنترل شهر را در دست بگیرند. همانطور كه در نسخه قبل مشاهده كردیم، با پیشرفت علم لباس هایی از جنس نانو ساخته می شوند كه Nanosuit نام دارند. این لباس ها یك انسان معمولی را به یك ابر سرباز تبدیل می كنند. در نسخه دوم ما با ویرایش Nanosuit روبرو هستیم. در ابتدای بازی شما یك سرباز معمولی به نام آلکاتراز (Alcatraz) هستید كه همراه با جوخه خود به شهر فرستاده می شوید. ناگهان حمله ای صورت می گیرد و زیردریایی شما منفجر می شود. تمام هم تیمی هایتان می میرند، ولی شخصی به نام پرافت (Prophet) كه Nanosuit به تن دارد، شما را نجات می دهد. پس از به هوش آمدن، مشاهده می كنید كه Nanosuit به تن شما است و در حقیقت پرافت لباس خود را تن شما كرده است تا ماموریت ناتمام وی را به انجام برسانید. حال شما با مشاهده حافظه ضبط شده پرافت باید مقابل یك فاجعه عظیم در نیویورك قرار بگیرید كه تنها شما می توانید آن را تمام كنید. داستان بازی قابل قبول است و هر چه جلوتر می روید، زیباتر و پیچیده تر می شود. هر چند هیچ یك از مضامین آن اوریجینال نیست، ولی با توجه به سبك FPS بازی Crysis 2 داستان زیبایی دارد. شخصیت ها خیلی شبیه به شخصیت های BioShock هستند. مثلا دكتر هارگریو (Dr. Hargreave) دقیقاً نمونه ای از اندرو ریان (Andrew Ryan) در BioShock است كه Nanosuit را ساخته است.

گرافیك

نام Crysis با گرافیك بارو نكردنی آن همراه است. بسیاری می گفتند كه كنسول ها توانایی اجرای Crysis را ندارند. Crytek با عرضه CryEngine 3 تلاش زیادی كرده تا جلوه های بصری خیره كننده خود را با كمترین استفاده از دستگاه نمایش دهد. نتیجه كار یكی از زیباترین بازی های بصری تاریخ است كه روی كنسول های این نسل عرضه شده است. Crysis 2 به راحتی یك سر و گردن از بازی های هم دوره خود بالاتر است، بعضی از تكنیك های گرافیكی این بازی تا به حال در عنوان دیگری دیده نشده و طراحی هنری آن هم بسیار زیبا است. سایه ها از تكنولوژی جدید Crytek برخوردار هستند كه رنگ و عمق آن ها هم بستگی به میزان منبع نور، قابل تغییر است. رنگ ها بی نظیر هستند و عمق و شكل آن ها بسته به میزان نور و حتی زاویه نور، متغیر است و ما حتی بازتاب نور را از جسمی بر جسمی دیگر می بینیم. مثلا اگر نور به میزی قرمز بتابد، بازتاب و سایه میز عمق كمی از رنگ قرمز بر جسم مقابل، مثلا زمین، دیوار و یا تلویزیون می تاباند. نورپردازی حجم دار خیره كننده است و این موضوع وقتی زیباتر می شود كه مثلا جلوه باران و حتی جهت بارش آن بر دید ما نسبت به نور و یا آتش تأثیر می گذارد. صحبت از باران شد و باید اشاره كرد که Crysis 2 در كنار Heavy Rain از طبیعی ترین جلوه باران استفاده می كنند. تأثیر باران بر اشیاء و سرازیر شدن آن خیره كننده است. به طور كلی جلوه آب چه از نظر بصری و چه از لحاظ فیزیكی بسیار زیبا است. بافت ها بسیار با كیفیت و خیلی برجسته هستند، حتی ذرات دیوار جزء به جزء سه بعدی طراحی شده و اگر از كنار و نزدیك به آن ها نگاه كنید برجستگی های رنگ و سیمان آن را مشاهده می كنید. طراحی صورت و لباس ها هم بسیار خوب است. Crysis 2 از نظر جزئیات گرافیكی در كنار Uncharted 2 در لیست بالای این نسل قرار می گیرند. كوچك ترین اشیاء محیط از بالاترین جزئیات برخوردار هستند. یك منگنه كه حتی ممكن است در بازی به چشم نیاید از پیچ، لایه پلاستیكی زیرین برخوردار است. یك تلفن كاملا واقعی است و تمام شماره ها و نوشته های آن به وضوح معلوم هستند. تعداد زیاد این اشیاء محیط ها را خیلی زنده تر نشان می دهد و وقتی آن ها را به هم ریخته مشاهده می كنید، دقیقا حس می كنید در این مكان قبلاً زندگی بوده و حال فاجعه ای در آن رخ داده است. Draw to Distance خیره كننده است، تمام محیط ها و برج های نیویورك به دقت در بازی ساخته شده و شما اگر به دور دست نگاه كنید، مشاهده می كنید که برجی فرو می ریزد و دود سرتاسر شهر را فرا گرفته است. فیزیك Crysis 2 بسیار تأثیر پذیر است. تقریباً تمام اشیاء موجود در محیط تخریب پذیر هستند و كافی است نارنجكی پرت كنید تا انفجاری بسیار واقعی با اثرات واقعی تر مشاهده كنید. در این بازی تكنولوژی 3D هم استفاده شده كه بسیار جذاب است. البته نسخه PS3 از 3D بهتری بهره می برد، ولی به طور كلی تجربه 2D بازی از كیفیت بالاتری برخوردار است. بازی دارای تفاوت هایی هم هست. نسخه PC بدون شك بهترین تجربه گرافیكی بازی است، نسخه 360 از رزولوشن و كیفیت بالاتری برخوردار است، اما نسخه PS3 سایه های بهتر و فیلترینگ بهتری دارد که البته این نشان از ضعف Crytek در شناخت و درک صحیح کنسول ها است. بازی دارای برخی مشكلات كوچك هم هست. مثلا فریم در بعضی مواقع افت می كند كه با توجه به تعداد كم آن و عظمت گرافیك بازی در كنار محیط های بسیار وسیع می توان از آن چشم پوشی كرد. اندكی هم باگ مثل معلق ماندن اجسام در محیط و تأثیر نگرفتن از تخریب جسم دیگر وجود دارد. البته این موارد با یك پچ حل خواهد شد، ولی به طور كلی چنین مشكلاتی در بازی وجود دارند.

موسیقی/صداگذاری

صداگذاری بسیار عالی است. شهر نیویورك همانند جنگلی است كه در آن فاجعه ای رخ داده، صدای طبیعت در كنار انفجارها و ریختن برج ها به خوبی حس فاجعه آمیز بازی را نشان می دهد. صداگذاری شخصیت ها خوب هست و جلوه های صوتی بسیار مسخ كننده هستند. موسیقی بازی هم بدون شك یكی از برترین آثار اركسترال این نسل است. هانس زیمر (Hans Zimmer) آهنگساز بزرگ آثاری چون The Dark Knight و Pirates of The Caribbean تم اصلی را نواخته و سایر قطعات را او نوشته و دو تن از شاگردانش اجرا كرده اند. همچنان بوق های فرانسوی و طبل های سنگین جزو تنش موسیقی زیمر هستند و تركیب موسیقی الكتریك با موسیقی اركسترال بسیار جذاب و شنیدنی است. در نهایت می توان گفت بازی در این دو بخش هیچ نقصی ندارد و اتفاقاً بسیار عالی به گوش می رسد.

گیم پلی

نسخه قبلی گیم پلی تازه ای در سبك FPS داشت، ولی بی نقص هم نبود. در نسخه دوم Crytek گیم پلی بازی را ارتقاء داده كه نتیجه یك FPS ناب و نو است. در حقیقت بدنه اصلی گیم پلی بازی بر مبنای Nanosuit است كه همین موضوع تنوع بسیاری به بازی داده و آن را از سایر FPSهای معمولی جدا می كند. با استفاده از این لباس می توانید مدتی نامرئی شوید، در برابر گلوله ها ضد ضربه شده و از ارتفاع های بلند بدون آسیب بپرید. می توانید پرش های بسیار بلندی داشته باشید و یا با استفاده از Nanovision موقعیت دشمنان و اهدافتان را ببینید و یا حتی آن ها را علامت گذاری كنید. خوشبختانه سازندگان توانسته اند به خوبی نحوه استفاده از Nanosuit را روی كنسول ها اجرا كنند. در نسخه قبل، با استفاده از دایره ای می توانستید یك قابلیت را انتخاب كنید، ولی اینبار با هر دكمه یكی از قابلیت های لباس فعال می شود. این موضوع، هم بازی را خیلی سریع تر می كند و هم در نسخه كنسول و یا حتی در PC خیلی كارآمدتر است. شما می توانید لباس خود را ارتقاء هم بدهید و آن را مجهزتر كنید. تیراندازی همانند قبل بسیار جذاب است، تعداد اسلحه ها آنچنان زیاد نیست، ولی قابل قبول هستند و باز هم می توانید اسلحه خود را هر طور كه می خواهید تغییر دهید. صداخفه کن روی آن بگذارید و یا بجای نشانه یك لیزر زیر آن كار بگذارید. خوشبختانه Crytek به خوبی توانسته كنترل نرم و روانی روی كنسول ها طراحی كند و ما هیچ مشكلی در زمینه كنترل با دسته نمی بینیم. مراحل بسیار متنوع هستند (از مكان های مختلف گرفته تا آب و هوای متغیر) و شما می توانید هر طور كه می خواهید آن ها را پیش ببرید. می توانید یك مرحله را بدون شلیك حتی یك گلوله پیش ببرید و یا آنجا را به یك كشتارگاه عظیم تبدیل كنید. استفاده از Nanosuit در هنگام مبارزات بسیار به تاكتیكی شدن گیم پلی كمك كرده و تنوع زیادی به آن بخشیده است. بازی آرام شروع می شود، ولی هر چه جلوتر می روید، زیباتر می شود. Crysis 2 بر خلاف FPSهای این نسل از گیم پلی طولانی برخوردار است. نزدیك به 11 ساعت گیم پلی این بازی را از سایر FPSهای بازار متمایز می كند و خوشبختانه Crytek توانسته بدون لحظه ای تكرار و خستگی تا آخر بازی شما را میخكوب پای تلویزیون نگه دارد. Set-Pieceهای بازی نفس گیر و زیبا هستند و مبارزات هر بار از چیدمان متفاوتی روبرو هستند. متأسفانه هوش مصنوعی دشمان بستگی به درجه سختی دارد. هر چه درجه سختی بازی را بالاتر ببرید، هوش مصنوعی آن ها هم بیشتر می شود. این روش خوبی برای انتخاب درجه سختی نیست و این موضوع وقتی بدتر می شود كه روی درجه سختی معمولی هوش مصنوعی دشمنان از مشكلات بسیاری رنج می برد و وقتی بازی را روی درجه سختی ها بالا تر بازی كنید، می بینید كه واكنش ها چقدر بهتر می شوند. بخش چندنفره هم بسیار جذاب و متنوع است. نبرد در خیابان های تخریب شده نیویورك با گرافیك عظیم این بازی و در نهایت استفاده از Nanosuit در كنار حالت های متنوع، بخش چندنفره بسیار زیبایی را نوید می دهد كه از كیفیت بالایی برخوردار است.

نتیجه گیری

بدون شك Crysis 2 یكی از برترین FPSهای امسال است. این موضوع فقط به خاطر گرافیك بالای این بازی نیست، بلكه Crysis در سایر قسمت ها هم به راستی سعی كرده كه متفاوت و بسیار با كیفیت باشد. این تلاش Crytek در كنار اجرای بسیار خوب آن ها روی كنسول در اولین تجربه شان روی این نسل و اولین استفاده از CryEngine 3 نوید آینده درخشان تری برای آن ها روی كنسول های خانگی می دهد. هر چند تجربه PC بازی روی آخرین تنظیمات بسیار نفس گیر خواهد شد.